شمال نیوز: گورباچف متولد سال ۱۹۳۱ در منطقه استاوروپول در جنوب روسیه بود. او در یک خانواده ی کشاورز به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو در مزارع اشتراکی کار می‌ کردند و گورباچف خود در ابتدای جوانی راننده ماشین کمباین بود.

در سال ۱۹۵۵ از گروه حقوق دانشگاه دولتی مسکو فارغ التحصیل شد و بعداً در سال ۱۹۶۷ تحصیلات دوم را در مؤسسه کشاورزی استاوروپل گذراند.

گورباچف در سال ۱۹۵۲ به حزب کمونیست پیوست و در سال ۱۹۷۱ به عضویت کمیته مرکزی حزب کمونیست درآمد.

وی ابتدا به عنوان دبیر کل کمیته مرکزی شوروی و رئیس شورای عالی، سپس به عنوان رئیس جمهور اتحاد جماهیر شوروی انتخاب شد.

گورباچف اولین و آخرین کسی بود که منصب ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی را به دست آورد. تا قبل از او رهبران اتحاد جماهیر شوروی به عنوان دبیرکل حزب معرفی می‌ شدند.

گورباچف وقتی به عنوان دبیرکل حزب کمونیست شوروی انتخاب شد تنها ۵۴ سال داشت و در آن زمان جوان‌ ترین رهبر حزب کمونیست محسوب می شد.

گورباچف از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ رهبر اتحاد جماهیر شوروی بود.

وی در دوره‌ ای که رهبری حزب کمونیسم را برعهده داشت، دست به اصلاحات گسترده ی اقتصادی و سیاسی زد که اتحاد جماهیر شوروی را از انزوای جهانی خارج کرد و میان مسکو و دنیای غرب پل زد اما همین اصلاحات نقطه‌ی آغاز سلسله رویدادهایی شد که نهایتاً به پایان حکومت کمونیستی در اتحاد جماهیر شوروی منجر گشت. شاید به همین علت باشد که بسیاری از مردم روسیه او را به خاطر  سیاست‌ های اصلاحی‌‌اش و عواقب انحلال شوروی ملامت می‌‌کنند.

این اصلاحات، سیاست‌‌‌های «گلاسنوست» (شفافیت) و «پرسترویکا» (بازسازی) نام داشتند: سیاست بحث آزاد در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی و سیاست اصلاحات سیاسی و اقتصادی. این سیاست‌ها به ملی‌ گرایان در کشورهای عضو اتحاد جماهیر شوروی اجازه داد که با انتقاد از مسکو به دنبال استقلال و در دست گرفتن حکومت در سرزمین خود بروند که در نهایت هم همین روند به فروپاشی شوروی انجامید.

در عرصه‌ی بین‌ المللی بزرگ‌ترین دستاورد گورباچف امضای پیمان کنترل رقابت تسلیحاتی با آمریکا بود.

او همچنین هنگامی که در کشورهای بلوک شرق اعتراضات و مبارزات علیه احزاب کمونیست حاکم شکل گرفت، به مسکو اجازه ی دخالت نظامی و لشکرکشی نداد.

در غرب از گورباچف به عنوان معمار اصلاحاتی یاد می‌ شود که در نهایت به پایان جنگ سرد منجر شد.

گورباچف در اکتبر ۱۹۹۰ به‌ دلیل نقشش در پایان جنگ سرد برنده جایزه صلح نوبل شد.

او ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱ بعد از یک کودتای داخلی موسوم به «کودتای آگوست» سرانجام استعفا داد و اتحاد جماهیر شوروی از هم فروپاشید.

پس از کناره گیری از ریاست جمهوری شوروی، گورباچف به فعالیت‌ های اجتماعی و ادبی مشغول شد.

وی در سال ۲۰۱۱ گفته بود که «پشیمانی‌ هایی» دارد چرا که «خطاهای بزرگی رخ داد».

گورباچف در سال های آخر عمر خود به یکی از منتقدین جدی ولادیمیر پوتین بدل شد و معتقد بود پوتین با سرکوبگری حکومت می‌ کند.